ภาวะการเป็นช่วง ๆ หรือเป็นครั้งเป็นคราว คือ

• ภาวะการเกิดขึ้นเป็นช่วง ๆ อย่างสม่ำเสมอ

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาว     พาวะ- น. ความมี, ความเป็น, ความปรากฏ, เช่น ภาวะน้ำท่วม ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ. ( ป. , ส. ).
• ภาวะ     พาวะ- น. ความมี, ความเป็น, ความปรากฏ, เช่น ภาวะน้ำท่วม ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ. ( ป. , ส. ).
• วะ     ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นช่วง     adv. ระยะหนึ่งๆ เป็นพักๆ ที่ต่อเนื่องกัน , ชื่อพ้อง: เป็นตอน, เป็นช่วงๆ, เป็นตอนๆ ตัวอย่างการใช้: สัญญาณที่ได้รับมักขาดหายเป็นช่วง
• เป็นช่วง ๆ     ที่เกิดขึ้นไม่สม่ําเสมอ =periodic ซึ่งตีพิมพ์ตามกำหนดเวลา เกี่ยวกับนิตยสารหรือวารสาร เกี่ยวกับประโยคทิ้งท้าย เป็นเวลา
• ช่วง     ๑ น. ตอน, ระยะ (ที่ต่อเนื่อง). ก. รับเป็นตอน เช่น รับช่วง เช่าช่วง. ๒ ว. สว่าง, รุ่งโรจน์. ๓ ก. มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ใช้ เป็น
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• เป็นครั้งเป็นคราว     กระจัดกระจาย บางตา เป็นพัก ๆ เป็นระยะ เป็นบางครั้ง บางครั้ง บางครั้งบางคราว บางโอกาส เป็นครั้งคราว เป็นมื้อเป็นคราว
• นค     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• นคร     นะคอน, นะคะระ- น. เมืองใหญ่, กรุง. ( ป. , ส. ).
• ครั้ง     คฺรั้ง น. คราว, หน, ที.
• รั้ง     ก. หน่วงเหนี่ยวไว้ เช่น รั้งตัวไว้ก่อน, เหนี่ยว เช่น แขนเสื้อรั้ง, ชักมา, ใช้กำลังเต็มที่เพื่อให้สิ่งที่มีแรงต้านทานเคลื่อนเข้ามาหรือหยุดอยู่ เช่น
• ครา     คฺรา น. ครั้ง, คราว, หน.
• คราว     ๑ คฺราว น. ครั้ง, หน, เช่น คราวหน้า คราวหลัง, รุ่น เช่น เด็ก ๒ คนนี้อายุคราวเดียวกัน, ใช้เป็นลักษณนาม เช่น สินค้าชนิดนี้ส่งเข้ามา ๓ คราว. ๒
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราว     ๑ น. แถว, แนว, เช่น ราวป่า; เครื่องยึดเหนี่ยวสำหรับเกาะหรือขึ้นลงเป็นต้น เช่น ราวบันได ราวสะพาน, เรียกไม้ โลหะ